Ελληνική Μουσική

Abstract

Μουσική: Η τέχνη των τεχνών. Η τέχνη των τεσσάρων συνειδητών διαστάσεων. Η τέχνη που απλώνεται στο χώρο και στο χρόνο. Η τέχνη επεξεργασίας των ήχων και συνάμα γλώσσα της ψυχής. Πώς θα ήταν άραγε η ζωή μας χωρίς μουσική; Η απάντηση στο ερώτημα θα διαφώτιζε ιδιαίτερα τη σχέση ενός απλού ανθρώπου με τη μουσική. Ας γίνουμε όμως λίγο πιο συγκεκριμένοι στο ερώτημα που ωστόσο, δεν είναι μόνο ένα. 1. Πώς θα ήταν άραγε η ζωή ενός ανθρώπου της πόλης χωρίς μουσική; Μα φυσικά θορυβώδης την ήμερα και βουβή τη νύχτα, αν σκεφτούμε ότι τα σύγχρονα αστικά κέντρα χάνουν ολοένα και περισσότερο τη σχέση τους με την φύση, άρα και με τους ήχους της. 2. Πώς θα ήταν άραγε χωρίς μουσική η ζωή ενός αγρότη ή ενός βοσκού δηλαδή κάποιου, που δεν έχει χάσει την επαφή του με τη φύση; Ασφαλώς καλύτερη από αυτήν του αστού γιατί σε αντίθεση με τους θορύβους της πόλης, οι ήχοι της φύσης είναι ευγενικοί και διακριτικοί. Πόσες φόρες, άλλωστε, όταν βρισκόμαστε στη φύση, θαυμάζουμε τη μουσικότητα των φυσικών ήχων, που αποτέλεσε έμπνευση για τους μουσουργούς όλων των εποχών… Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας και η ραγδαία μεταμόρφωση του πλανήτη, δημιουργούν στο σύγχρονο άνθρωπο ακόμα μεγαλύτερες ανάγκες μουσικών ακροάσεων. Ένα απλούστατο παράδειγμα είναι η ανάγκη μας να ακούσουμε μουσική μια μοναχική νύχτα σε μια μεγαλούπολη. Σ’ αυτή μας την ανάγκη, εκτός από την αϋπνία και την όποια μας ψυχολογική κατάσταση, συμβάλλει και το νυχτερινό ηχητικό κενό μιας μεγαλούπολης. Χωρίς να κάνουμε και καμιά ιδιαίτερη βουτιά στα άδυτα της μουσικής, εύκολα φτάνουμε στο κρίσιμο μεταφυσικό μουσικό ερώτημα: Ποια είναι η βάση της μουσικής και ποια τα υλικά της; Ορθολογιστικά «εν αρχή ήν ο ήχος», ρομαντικά είναι η ψυχή και το συναίσθημα και στην πράξη είναι όλα αυτά μαζί. Κι επειδή, όπως λέει και ο Καβάφης, «οι ψυχές δεν έχουν περίγραμμα», άρα πως να τις μελετήσει κανείς, ας ασχοληθούμε με αυτόν τον «εν αρχή ακατέργαστον ήχο» και τις παραμέτρους του.