Ο Παναγιώτης Τσιρίδης υποστηρίζει πως η μουσική είναι ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των εκπαιδευτικών. Μέσα από τη μουσική μπορεί κανείς να διδάξει τη γλώσσα, να μιλήσει για τον πολιτισμό, να συνδέσει την ιστορία με τη γεωγραφία, να οδηγήσει στην ανακάλυψη νέων κόσμων. Πάνω από όλα όμως η μουσική συνδέεται με το βίωμα των παιδιών, με τις μνήμες τους, με τα συναισθήματά τους, με την προσωπική τους ιστορία. Το κείμενο υποστηρίζει ότι για να διδάξει κανείς αποτελεσματικά οτιδήποτε πρέπει να λάβει υπόψη του τις εμπειρίες των παιδιών και να τις συνδέσει με το θεωρητικό κόσμο. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει να προϋπάρξει ένα στάδιο όπου ο εκπαιδευτικός ακούει προσεκτικά τις απόψεις των μαθητών, διερευνά τις αντιλήψεις τους, προβληματίζεται και εντέλει «τολμά» να αποδεχτεί τις επιλογές τους. Από κει και πέρα, χρειάζεται μαζί με τους μαθητές να καταφέρει να δημιουργήσει γνήσιες μαθησιακές εμπειρίες που συμπληρώνουν, διαμορφώνουν ή και ανατρέπουν τα δικά τους βιώματα. Γιατί η πρόσβαση στη γνώση είναι μια προσωπική διαδρομή για όλους μας γεμάτη ανακαλύψεις. Αν δεν εξερευνήσεις δε θα καταφέρεις να ανακαλύψεις και φυσικά ούτε να μάθεις.
